Als een kind wordt verwezen, kan de kindertandarts niet meteen beginnen met behandelen. De kindertandarts wil graag eerst een beeld krijgen wat uw kind meegemaakt heeft bij de tandarts en/of artsen zodat zij zich een beeld kan vormen van het kind.

Daarom wordt volgens een vaste volgorde gehandeld:

De eerste afspraak wordt er alleen gepraat en gekeken naar de tanden en kiezen

De tweede afspraak wordt aan het kind uitgelegd wat er moet gebeuren en hoe dat in zijn werk gaat. Tandheelkundige behandeling van kinderen is gebaseerd op vertrouwen. Een kind moet weten wat er van hem/haar verwacht wordt en wat hij/zij kan verwachten van de tandarts. Die duidelijke structuur geeft steun en helpt het kind om met de tandheelkunde te leren omgaan. Daarom is deze afspraak ook erg belangrijk voor het kind.

Vanaf de derde afspraak wordt (meestal) begonnen met het opknappen van het gebit

Aan het eind van elke afspraak wordt met het kind besproken wat er de volgende keer gaat gebeuren

Het bange kind

Kinderen kunnen door allerlei oorzaken bang geworden zijn voor de tandarts, maar bij hun verdere behandeling zijn ze vooral gebaat bij rust en een overzichtelijke behandeling die niet nodeloos wordt uitgesteld. Tijdens de behandeling is het een taak voor de tandarts om de onderdelen rustig aan te kondigen of uit te leggen. De tandarts zal zeggen wat zij doet en doen wat zij zegt. Dat geeft duidelijke structuur aan de behandeling en dat helpt kinderen om te wennen aan de tandarts. Van tevoren kunt u die rust geven door te herhalen wat de tandarts heeft verteld.

(Zie ook "spelregels") Na de behandeling

Prijzen, steunen en belonen!

Vertel dat het goed gegaan is (ook al was u misschien helemaal niet zo tevreden over uw kind), prijs uw kind voor de geleverde prestatie en bewonder het werk dat uw kind heeft laten doen (ook al ziet u niet precies wat er nu gebeurd is).

Ook als de behandeling een belasting was voor uw kind, wil het graag horen dat het goed zijn best heeft gedaan. Natuurlijk verdient een kind dat net heel erg zijn best heeft gedaan of een inspanning heeft geleverd een extra knuffel of moet zelfs getroost worden als er iets naars was (bijv een kies trekken). Maar in de regel werkt het beter om dit kort te houden en iets leuks te gaan doen in plaats van uitgebreid samen te huilen hoe erg het was en te beloven dat u er persoonlijk op toe zal zien dat dit nooit meer gebeurt.